Lieve mensen,

Ons eerste verhaal. Het is al even eerder geschreven. De tijd gaat nu snel. De "to do" lijstjes beginnen in te korten en van een datum ergens ver weg in onze agenda gaat er nu gevoel en hier en daar ook wat spanning bij komen. De spullen die we mee mogen nemen moeten we nu ook echt eens gaan klaar leggen. Nog 2 dagen naar Harlingen om te werken en dan.....

Uganda – Reis met een missie

De voorpret is bijna voorbij! Op het moment van schrijven, mogen we nog 17 nachten slapen in ons eigen bed. En dan gaan we 14 september echt op weg. Mocht het je misschien ontgaan zijn, we gaan zes weken naar Uganda. We zullen in de hoofdstad Kampala gaan werken in een tehuis voor zwangere tienermeisjes. Meisjes die veelal door onwetendheid of verkrachting zwanger zijn geraakt. Meisjes tussen de 12 en 20 jaar die een schande zijn voor en uit huis worden gezet door hun eigen familie. Meisjes, pubers dus, die met een taak de maatschappij in moeten waar ze eigenlijk te jong, veel te jong, voor zijn.

We gaan naar Uganda via Stichting Doingoood. Het is een kleine stichting die één heel belangrijk speerpunt heeft. De projecten waar zij zich voor inzetten en het project waar we ons voor gaan inzetten, moeten ervoor zorgen dat er zelfredzaamheid uit voortvloeit. Je hoort tegenwoordig vaak negatieve berichten over projecten in Afrika waar het commerciële belang zwaarder weegt dan het belang van degene waar het om gaat. Dit heeft ons op scherp gezet om uit te zoeken waar we ons goed bij voelen.

Bij Wakisa Ministries, het opvanghuis waar we gaan werken, kunnen 30 meisjes worden opgevangen. Zaken zoals opvang, vakkennis, scholing, voorbereiding op de komst van de baby et cetera wordt geregeld door de Ugandezen zelf. Er heerst veel structuur en dat moet ook wel. Want wanneer je 30 zwangere pubers bij elkaar hebt, die elk op hun eigen manier veel hebben meegemaakt, kun je je voorstellen dat er een goede structuur nodig is. Deze meisjes proberen ze in negen maanden en ongeveer twee weken klaar te stomen om terug de maatschappij in te gaan. Vanaf dag 1 wordt er contact geprobeerd te leggen met het thuisfront. Er wordt bekeken of er een mogelijkheid is dat ze na de zwangerschap weer thuis kunnen wonen (mocht de verkrachter tenminste niet te dicht in de buurt zijn). Vaak lukt dat hebben we begrepen. En mocht het thuis niet lukken dan zoeken ze een veilige plaats voor de meisjes.

Echter zijn er ook bepaalde dingen waar ze zelf geen tijd voor hebben. Ze ontvangen dan ook graag vrijwilligers die naar hen luisteren, positieve aandacht geven en kunnen voorlichten op seksueel gebied op de manier die daar passend is. Daarnaast gaan we met hen knutselen, bewegen, een dagje op pad en met hen naar het ziekenhuis voor controles.

We hebben een super leerzame en leuke voorbereidingstijd gehad. Een paar dingen wat we zoal gedaan hebben zijn: presentaties geven in onze kerken (Schakel & Tzum), bedrijven benaderd, sponsoren gezocht, gesprekken gevoerd met een geweldige jonge tropenarts uit Rwanda (nu werkend in het MCL), op bezoek geweest bij Fier Fryslân, voorlichting gekregen hoe op een eenvoudige manier bewegingsoefeningen te doen met deze meisjes, in de studio geweest van Radio Eenhoorn en op de rommelmarkten gestaan. Al met al was het een top tijd.

En nu is het bijna tijd en hebben we veel zin om naar Uganda te gaan. Zes weken naar een land en mensen waar we nu nog niet vertrouwd mee zijn. Zes weken ons thuis achterlaten. Dit wordt een reis die ons door heel veel mensen wordt gegund. Want wat zijn we blij met iedereen die nu al zo meeleeft en ons project financieel of op welke manier dan ook heeft gesteund. Alle kleine en grotere bedragen die we hebben gekregen, zullen we goed besteden.

Mocht je onze reis met een missie nog willen steunen dan zijn we zo vrij om ons banknummer te geven: NL 55 INGB 0705 3220 17 t.n.v. S.G Stienstra-Groen en S.W. Postma

En verder vinden we het heel fijn wanneer jullie ons en de meisjes daar in jullie gedachten en gebeden willen houden.

Mocht je het leuk vinden om de radio-uitzending nog te beluisteren: Radio Eenhoorn, Tichterby, uitzending 17 augustus (mocht het er niet meer opstaan dan sturen we het graag toe).

Het wereldnieuws zullen we niet gaan halen…

De cultuur gaan we daar niet veranderen…

We zijn niet beter of wijzer dan zij of een ander…

We voelen ons alleen maar bevoorrecht om op weg te mogen gaan…

Hebben we een doel? Jazeker! Al zullen we maar bij een paar meisjes een lach op hun gezicht kunnen gaan zien door met ons hart, handen en verstand daar te zijn dan is onze missie geslaagd.

Lieve groeten,

Sjoukje en Sandra

Sandra: groen_s@hotmail.com 06 142 162 07 Sjoukje: spostma485@gmail.com 06 531 735 52